Niosę Cię, Polsko, jak żagiew, jak płomienie…
Ewa Tomaszewska
Niosę Cię, Polsko, jak żagiew, jak płomienie...
Odszedł od nas wyjątkowy człowiek. Wydawałoby się, pełen sprzeczności. Marzyciel, a bardzo konkretny. Po wprowadzeniu stanu wojennego, okresu terroru, represji, organizujący „Solidarność Walczącą” z głównym celem odzyskania niepodległości. Radykalne cele, którym towarzyszyła niezwykła łagodność. Wielka wrażliwość na drugiego człowieka i twarde zasady postępowania wobec wrogiego systemu. Był wielkim wizjonerem. Widział Polskę swoich marzeń i wytrwale dążył do ich urzeczywistnienia.
Pierwszy raz zetknęłam się z Kornelem na lotnisku. Towarzyszyłam Ani Walentynowicz, której umożliwiono wzięcie udziału w pożegnaniu Kornela Morawieckiego i Andrzeja Kołodzieja wyrzucanych przez władze z więzienia za granicę. W saloniku byli przedstawiciele Episkopatu, którzy negocjowali uwolnienie więźniów politycznych, obrońcy, kilka osób z ich rodzin (nie znałam nikogo z nich), chyba kilku przyjaciół. W pomieszczeniu było dość ciasno, panowało zamieszanie, odnosiłam wrażenie, że nie tylko my, ale także obaj świeżo uwolnieni nie do końca wiedzą, jaki jest cel tych działań. Nie padło wówczas słowo „deportacja”, a przecież taki był zamiar władz.
Później nie raz spotykaliśmy się na manifestacjach i w końcu w Sejmie. Ogromne wrażenie zrobiło na mnie przemówienie Marszałka Seniora, otwierające tę kadencję Sejmu. To była wizja Polski, ale i wielkie zobowiązanie dla polityków, deklaracja ich powinności wobec Polski.
Później przez pewien okres byliśmy razem w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Zawsze, gdy zabierał głos w debacie, przejawiał głęboką troskę o pozycję polskiej nauki i o szanse młodzieży na swobodny rozwój, zdobywanie i doskonalenie własnej wiedzy.
Bardzo bolesne było dla mnie to poniżanie Marszałka przez manifestantów, wrzeszczących „będziesz siedział”, choć także dzięki Niemu żaden z nich nie musiał siedzieć z przyczyn politycznych i każdy z nich mógł korzystać z wolności słowa.
Choć ostatnio wiedzieliśmy już o poważnej chorobie Kornela, stale Jego odejście wydawało się nierealne. I nadal jest nierealne. Wierzę, że Jego myśl o Polsce będzie nam towarzyszyć.
Planowany rozwój gospodarczy poprzez innowacyjność wymaga wzrostu finansowania sfery nauki i docenienia pracowników naukowych. Tymczasem polscy naukowcy, cenieni z racji swych osiągnięć za granicą, często cytowani w zagranicznej prasie fachowej, wynagradzani są w sposób nie uwzględniający ich wiedzy i osiągnięć.
Ustawa 2.0 wpłynęła na podwyższenie wynagrodzeń w szkolnictwie wyższym. W instytutach Polskiej Akademii Nauk płace pracowników naukowych stały się relatywnie niższe.
Ustawa, nad którą obecnie pracuje Sejm, ma zapobiec rozwarstwieniu wynagrodzeń na niekorzyść pracowników PAN, ustalając relacje między wysokością płac następująco:
Miesięczne wynagrodzenie zasadnicze w jednostce naukowej PAN dla pracownika naukowego nie może być niższe niż 50% wynagrodzenia, określonego w przepisach, wydanych na podstawie art. 137 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Minimum tego wynagrodzenia dla profesora ma wynosić nie mniej niż 100%, dla profesora instytutu nie mniej niż 83%, adiunkta nie mniej niż 73% tego wynagrodzenia.
Wysokość minimalnego wynagrodzenia profesora powinna stanowić punkt odniesienia przy ustalaniu wysokości wynagrodzeń innych pracowników naukowych.
Jest to rozwiązanie analogiczne do przyjętego w ustawie z 20 lipca 2018 roku dla pracowników wyższych uczelni.
Kolejną kwestią regulowaną przez rozpatrywaną obecnie ustawę jest zapewnienie pracownikom naukowym PAN prawa do równie korzystnych, jak w przypadku nauczycieli akademickich, przepisów podatkowych. Wykonywanie obowiązków pracownika naukowego stanowić będzie działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Drugie czytanie projektu ustawy odbędzie się 15 października, a jej głosowanie (tj. trzecie czytanie) w trakcie tego posiedzenia Sejmu. Ustawa była niekontrowersyjna, nie wywoływała konfliktów w czasie pierwszego czytania, sądzę więc, że zostanie przyjęta.
Bardowie Paweł Piekarczyk i Leszek Czajkowski wystąpili 27 czerwca 2019 w Klubie ; była to nowa forma organizowanych spotkań jakie Klub organizuje z publicznością.
Proszę posłuchać nagrania wspaniałych tekstów,muzyki i wykonania.
W środę 12 czerwca odbyło się spotkanie z prof. Zbigniewem Krysiakiem, prezesem Instytutu Myśli Schumana. Naukowiec i ekonomista przedstawił koncepcję wspólnotowej Europy stworzonej przez Schumana, który w swojej doktrynie kierował się wartościami chrześcijańskimi. Jak podkreślał Robert Schuman nazywany jest „uczniem Chrystusa w polityce”.
Obecnie trwa proces beatyfikacyjny polityka, który został otwarty 9 czerwca 1990 roku przez biskupa Metz Pierre’a Raffina. Obecnie trwa rzymski etap tego procesu po zatwierdzeniu 10 lutego 2006 roku dekretu o ważności etapu diecezjalnego. – Obecnie czekamy na cuda za wstawiennictwem Schumana – mówił prof. Krysiak. Jego zdaniem obecnie Unia Europejska jest karykaturą idei promowanych przez Schumana i jego przyjaciół Konrada Adenauera i Alcide De Gasperiego. Europa powinna wrócić do korzeni opartych o chrześcijańskie wartości. Tutaj zdaniem prof. Krysiaka jest konieczne powołanie w Parlamencie Europejskim „Frakcji Schumana”. – Moim zdaniem gdyby rozpocząć rozmowy i działać pod takim hasłem frakcja ta mogłaby liczyć nawet 250 europosłów i być najsilniejsza w Europie – mówił prof. Krysiak. Na razie jednak jego pomysł się nie przebił do europejskiej polityce.
| 
| 
